It's time to say goodbye
Blijf op de hoogte en volg Elsemiek
06 Maart 2013 | Nieuw Zeeland, Waitomo Caves
Mijn laatste blog. Het is alweer een tijdje geleden dat ik voor het laatst een blog heb geschreven. En helaas was dat ook de laatste keer vanuit Nieuw-Zeeland. Inmiddels zit ik alweer bijna 2 weken in Nederland. Ik had geen tijd om bij te komen, ik moest meteen aan de slag. Volop weer naar school en aan het werk. Daarom verlang ik na deze 1,5 week ook alweer enorm naar Nieuw-Zeeland. Afgelopen weekend zei ik dan ook al tegen mijn ouders dat ik eigenlijk wel toe ben aan vakantie?! Mijn vader lachte mij uit, maar echt mensen deze weken zijn zo zwaar voor mij. Opnieuw het ritme zien te krijgen hier in het koude Nederland. Geen spannende weekend trips meer, niet meer op het strand liggen. Nee elke dag lekker naar school en in het weekend? Ja wat ga je nu doen in het weekend? Niks speciaals meer helaas.
Maar laat ik even terug gaan naar mijn laatste weken in Nieuw-Zeeland. Mijn laatste weken op stage vlogen erbij. Ik heb meerdere keren uitgebreid afscheid genomen van mijn collega’s. Gezellig in de avond met zijn allen op het terras gezeten en tijdens de pauze lunchen met mijn collega’s. Wat heb ik ervan genoten mijn laatste dagen. En toen was het alweer donderdag, mijn laatste stage dag. Wat een emotionele dag was het. In de middag hadden ze een “goodbye afternoon tea” voor mij georganiseerd. Hier kreeg ik een super lieve en leuke goodbye speech en lieve afscheidscadeaus. Toen zelfs sommige collega’s begonnen te huilen besefte ik pas echt dat dit misschien wel de laatste keer zal zijn dat ik ze zou zie. Vanaf dat moment besloot ik dan ook voor mezelf dat ik zeker weten terug moet komen! Gewoon om al mijn lieve vrienden terug te zien!
Na deze emotionele dag moest ik snel naar huis, want Emma en ik zouden die zelfde avond beginnen aan onze roadtrip op het Zuidereiland. Donderdagavond arriveerde Emma en ik in Christchurch. Onze eerste missie begon meteen. Emma en ik waren van plan om alles goed te plannen en alles van te voren boeken. Helaas kwam het er steeds maar niet van en besloten we het allemaal ter plekke maar te organiseren. Donderdagavond vonden we dankzij de lieve taxichauffeur een hostel die nog plek over had! Tijdens onze zoektocht naar een hostel had onze taxichauffeur ons meteen een korte rondleiding gegevens door Christchurch en zo goed als alles verteld over Christchurch. Nou er is nog steeds niks te doen in Christchurch. Het is een vervallen stad, die er in mijn ogen slechts nog alleen maar is omdat het te veel geld kost om alles te slopen.
Gelukkig vertrokken Emma en ik vrijdag in de ochtend al naar onze volgende bestemming, namelijk Lake Tekapo. En wauw wat een mooi en rustgevend dorpje is dat! De omgeving is daar zo mooi. Je kunt er zoveel foto’s van maken als je wilt, maar zelfs dat laat nog niet zien hoe mooi het echt is! Emma en ik besloten de omgeving te bekijken en de berg te beklimmen. Nou dit was voor ons een hele overwinning hoor. Met onze slippers hebben we naar boven gewandeld in de hitte met om de 10 minuten de onderstelling dat we er bijna zouden zijn. Toen we dan ook uiteindelijk boven waren aangekomen hebben we dan ook volop van het uitzicht genoten met een gezond sapje!
De eerste avond hebben we dan ook heerlijk gegeten aan het meer met een wijntje erbij. Onze roadtrip was begonnen en we genoten volop.
Onze volgende bestemming was Rangitata. Waarom we voor deze bestemming gekozen hadden? Dat weten we niet. Het lag op onze route en we moesten ergens een tussenstop maken dus waarom niet in Rangitata. Als we inchecken in de bus vraagt de buschauffeur ons wat wij in Rangitata gaan doen? Er is daar namelijk niks te doen? Er zijn daar alleen maar schapen te vinden? Emma en ik beginnen te lachen. In onze gedachten stellen we nu gewoon een klein dorpje voor waar blijkbaar veel schapen zullen zijn. Klinkt best leuk nog, lekker Nieuw-Zeelands.
We zijn al een tijdje onderweg met de bus en opeens stop de bus. De buschauffeur roept Rangitata, ladies Rangitata. Emma en ik helemaal verbaasd dat we er nu al waren, wij stappen vol enthousiasme uit. Terwijl de bus chauffeur onze koffers uit de bus haalt vraagt hij aan ons of iemand ons ook op komt halen? Wij kijken hem verbaasd aan en zeggen dat niemand ons op komt halen. De buschauffeur lacht nog even sympathiek en wenst ons veel plezier. Terwijl de bus weg rijd zien Emma en ik eindelijk in wat de buschauffeur bedoelde. ER WAS NAMELIJK HELEMAAL NIKS. Er stond letterlijk maar 1 huisje met daarin een kleine restaurant. Emma en ik kijken elkaar aan en beginnen te lachen. Verschillende situaties gaan door onze hoofd. Wij slapen vannacht dus in de buitenlucht langs een autoweg? Gezellig! Nadat we beeldige omgeving even rustig hebben bekeken besloten we naar 30 minuten maar actie te ondernemen. We hadden maar 2 opties, of we blijven hier slapen vannacht of we gaan liften naar Ashburton. We besloten om te gaan liften, tenminste als het lukt. Daar stonden we dan hoor, Jut en Jul te liften met hun grote tassen. Na nog geen 3 minuten zeg ik tegen Emma; “He Emma ik dacht dat liften makkelijk was, iedereen rijd ons voorbij”. Nadat ik deze woorden heb uitgesproken stopt er opeens een auto. Stopt die auto nou voor ons? Ja hij stopt voor ons! En ja hoor, we hadden een lift geregeld naar Ashburton!
Eenmaal aangekomen in het magische Ashburton moesten we opzoek naar een hostel. Nadat we paar rondjes hadden rond gelopen vonden we eindelijk een hostel. Hier hebben de hele avond gezellig met andere backpackers gekletst en wat gedronken. Uiteindelijk besloten we dan ook met zijn allen op stap te gaan.
De volgende ochtend waren we dan ook lekker brak en er helemaal klaar voor om naar onze volgende bestemming alweer te gaan, Dunedin! Dunedin is een studentenstad met veel mooie gebouwen. In Dunedin hebben we dan ook 2 dagen heerlijk rond gelopen in de stad, hier en daar een terrasje gepakt en de steilste straat van de wereld belopen.
Nadat we uitgekeken waren in Dunedin vertrokken we naar Invercargill, het meest zuidelijkste stad van Nieuw-Zeeland. We arriveerde pas in de avond in Invercargill en zouden de volgende ochtend al vroeg vertrekken. Erg vonden we het niet, want veel was er niet te doen in Invercargill. We hebben de stad bekeken en zijn toen lekker vroeg ons bedje ingedoken want Queenstown stond op onze planning. En ik kan je zeggen, slaap hadden we nodig!
We hebben 2 topdagen/nachten gehad in Qeenstown. Eenmaal gearriveerd in Queenstown hebben we meteen kort de stad bekeken en heerlijk aan het strand gelegen. In onze hostel organiseerde elke avond verschillende events, en voor deze avond stond Bingo op de planning. Een mooie gelegenheid voor Emma en mij om nieuwe mensen te ontmoeten en eventueel nog leuke prijzen te winnen. Helaas geen prijs gewonnen maar wel veel nieuwe mensen ontmoet. Emma en ik waren eigenlijk van plan om de 1ste avond niet op stap te gaan omdat we de volgende dag naar Milford Sound zouden gaan. Maar uiteindelijk besloten we toch maar op stap te gaan, we zouden het alleen niet te laat maken, helaas is dat ons niet gelukt. De volgende ochtend hadden we dan ook een prachtige humeur toen we om 7 uur moesten opstaan. Helemaal omdat Emma haar eigen unieke wekker had ( details bespaar ik voor iedereen ) en Emma hier uitermate van was gecharmeerd ( ik lach nu echt heel hard, Emma haar gezicht en haar woorden die ochtend geniaal ). Maar goed we hadden een trip geboekt naar de Milford Sound. Hier keken we allebei erg naar uit en we hadden er enorm zin in. Maar zoals gewoonlijk hadden we ons nergens in verdiept. Wij hadden in gedachten een trip van ongeveer 8 uur, dit bleek uiteindelijk een trip te zijn van 14 uur! Tijdens de busreis hebben we dan ook erg veel geslapen en ontzettend genoten van de omgeving. Gelukkig bleef de reisgids/buschauffeur lekker kletsen tijdens de reis dus kregen we alles ongeveer mee.
Tussendoor zijn we gestopt op verschillende plaatsen en hebben we daar rond gewandeld.
In de middag waren we eindelijk aangekomen bij de Milford Sounds. Hier hebben we lekker op de boot gezeten en de omgeving bekeken. En we hadden geluk er zwommen namelijk dolfijnen!
Onze dag kon niet meer stuk! En hoe kun je zo’n dag het beste afsluiten? Juist met een goed feestje in de stad! Toen we de volgende dag dan ook door moesten reizen naar Franz Joseph hebben we heerlijk geslapen in de bus wederom. Aangekomen in Franz Joseph hadden we weer volop energie en besloten we richting de gletsjers te wandelen. Deze avond hebben we ons zelf getrakteerd op een heerlijk romantisch toetje want het was namelijk Valentijnsdag! Want liefde kregen we die dag niet ondanks Emma haar verzoek bij het hostel met betrekking tot onze kamer.
Vanuit Franz Joseph vertrokken we naar Nelson. Tijdens deze reis hebben we mooi langs de kust gereden en hebben we gestopt bij verschillende mooie locaties, zoals onder andere the panncakes rocks.
Aangekomen in Nelson/Motueka hadden we onze dagen alweer volgeboekt. De eerste dag zal ik namelijk gaan Skydiven boven de Abel Tasman en de 2de dag zouden we gaan Kajakken in het Abel Tasmanpark! En wuaaaah skydiven was zo gaaf. Ik was hartstikke zenuwachtig, maar zodra ik in het vliegtuig zat had ik er gewoon onwijs zin in en genoot ik meteen al volop van de uitzicht. En dan het moment dat je gaat springen, whoehoeeee hoe dat voelt. AMAZING. En je uitzicht, en de snelheid! Alles bij elkaar maakt het gewoon zo vet. En toen de volgende dag het kajakken, ook zo mooi en leuk om te doen. De omgeving rond Nelson en de Abel Tasman is zo mooi. Deze 3 dagen in Nelson/Motueka hebben we dan volop genoten van de omgeving en de gezelligheid. Na deze geweldige dagen stond Picton en Kaikoura nog voor ons op de planning. Hier hebben we de laatste dagen volop genoten van het weer door aan op het strand te liggen. Onze tijd op het zuidereiland vloog voorbij.
Mijn laatste twee dagen heb ik door gebracht in Auckland. Donderdag ben ik voor de laatste keer nog één keer langs mijn stage gegaan. Ik wou nog één keer voor de aller laatste keer afscheid van ze nemen. Verder heb ik de laatste dagen nog wat souvenirs gekocht en heb ik de Skytower eindelijk bezocht! Ook hebben we onze laatste avond in Nieuw-Zeeland afgesloten met een kroegentocht.
En voor ik het wist zat ik alweer in het vliegtuig naar Hong Kong. Hier hebben Emma en ik ook nog een hele dag rond gelopen , laten we zeggen dat we een heel klein stukje van de stad gezien hebben. En na 18uurtjes in Hong Kong vertrokken we verder naar Nederland.
En nu ben ik dus alweer bijna 2 weken in Nederland. Echt wat vliegt de tijd voorbij. Ik heb een geweldige tijd gehad in Nieuw-Zeeland. Veel geleerd, veel gezien en veel mensen ontmoet. Een ervaring die ik koester.
Maar laat ik even terug gaan naar mijn laatste weken in Nieuw-Zeeland. Mijn laatste weken op stage vlogen erbij. Ik heb meerdere keren uitgebreid afscheid genomen van mijn collega’s. Gezellig in de avond met zijn allen op het terras gezeten en tijdens de pauze lunchen met mijn collega’s. Wat heb ik ervan genoten mijn laatste dagen. En toen was het alweer donderdag, mijn laatste stage dag. Wat een emotionele dag was het. In de middag hadden ze een “goodbye afternoon tea” voor mij georganiseerd. Hier kreeg ik een super lieve en leuke goodbye speech en lieve afscheidscadeaus. Toen zelfs sommige collega’s begonnen te huilen besefte ik pas echt dat dit misschien wel de laatste keer zal zijn dat ik ze zou zie. Vanaf dat moment besloot ik dan ook voor mezelf dat ik zeker weten terug moet komen! Gewoon om al mijn lieve vrienden terug te zien!
Na deze emotionele dag moest ik snel naar huis, want Emma en ik zouden die zelfde avond beginnen aan onze roadtrip op het Zuidereiland. Donderdagavond arriveerde Emma en ik in Christchurch. Onze eerste missie begon meteen. Emma en ik waren van plan om alles goed te plannen en alles van te voren boeken. Helaas kwam het er steeds maar niet van en besloten we het allemaal ter plekke maar te organiseren. Donderdagavond vonden we dankzij de lieve taxichauffeur een hostel die nog plek over had! Tijdens onze zoektocht naar een hostel had onze taxichauffeur ons meteen een korte rondleiding gegevens door Christchurch en zo goed als alles verteld over Christchurch. Nou er is nog steeds niks te doen in Christchurch. Het is een vervallen stad, die er in mijn ogen slechts nog alleen maar is omdat het te veel geld kost om alles te slopen.
Gelukkig vertrokken Emma en ik vrijdag in de ochtend al naar onze volgende bestemming, namelijk Lake Tekapo. En wauw wat een mooi en rustgevend dorpje is dat! De omgeving is daar zo mooi. Je kunt er zoveel foto’s van maken als je wilt, maar zelfs dat laat nog niet zien hoe mooi het echt is! Emma en ik besloten de omgeving te bekijken en de berg te beklimmen. Nou dit was voor ons een hele overwinning hoor. Met onze slippers hebben we naar boven gewandeld in de hitte met om de 10 minuten de onderstelling dat we er bijna zouden zijn. Toen we dan ook uiteindelijk boven waren aangekomen hebben we dan ook volop van het uitzicht genoten met een gezond sapje!
De eerste avond hebben we dan ook heerlijk gegeten aan het meer met een wijntje erbij. Onze roadtrip was begonnen en we genoten volop.
Onze volgende bestemming was Rangitata. Waarom we voor deze bestemming gekozen hadden? Dat weten we niet. Het lag op onze route en we moesten ergens een tussenstop maken dus waarom niet in Rangitata. Als we inchecken in de bus vraagt de buschauffeur ons wat wij in Rangitata gaan doen? Er is daar namelijk niks te doen? Er zijn daar alleen maar schapen te vinden? Emma en ik beginnen te lachen. In onze gedachten stellen we nu gewoon een klein dorpje voor waar blijkbaar veel schapen zullen zijn. Klinkt best leuk nog, lekker Nieuw-Zeelands.
We zijn al een tijdje onderweg met de bus en opeens stop de bus. De buschauffeur roept Rangitata, ladies Rangitata. Emma en ik helemaal verbaasd dat we er nu al waren, wij stappen vol enthousiasme uit. Terwijl de bus chauffeur onze koffers uit de bus haalt vraagt hij aan ons of iemand ons ook op komt halen? Wij kijken hem verbaasd aan en zeggen dat niemand ons op komt halen. De buschauffeur lacht nog even sympathiek en wenst ons veel plezier. Terwijl de bus weg rijd zien Emma en ik eindelijk in wat de buschauffeur bedoelde. ER WAS NAMELIJK HELEMAAL NIKS. Er stond letterlijk maar 1 huisje met daarin een kleine restaurant. Emma en ik kijken elkaar aan en beginnen te lachen. Verschillende situaties gaan door onze hoofd. Wij slapen vannacht dus in de buitenlucht langs een autoweg? Gezellig! Nadat we beeldige omgeving even rustig hebben bekeken besloten we naar 30 minuten maar actie te ondernemen. We hadden maar 2 opties, of we blijven hier slapen vannacht of we gaan liften naar Ashburton. We besloten om te gaan liften, tenminste als het lukt. Daar stonden we dan hoor, Jut en Jul te liften met hun grote tassen. Na nog geen 3 minuten zeg ik tegen Emma; “He Emma ik dacht dat liften makkelijk was, iedereen rijd ons voorbij”. Nadat ik deze woorden heb uitgesproken stopt er opeens een auto. Stopt die auto nou voor ons? Ja hij stopt voor ons! En ja hoor, we hadden een lift geregeld naar Ashburton!
Eenmaal aangekomen in het magische Ashburton moesten we opzoek naar een hostel. Nadat we paar rondjes hadden rond gelopen vonden we eindelijk een hostel. Hier hebben de hele avond gezellig met andere backpackers gekletst en wat gedronken. Uiteindelijk besloten we dan ook met zijn allen op stap te gaan.
De volgende ochtend waren we dan ook lekker brak en er helemaal klaar voor om naar onze volgende bestemming alweer te gaan, Dunedin! Dunedin is een studentenstad met veel mooie gebouwen. In Dunedin hebben we dan ook 2 dagen heerlijk rond gelopen in de stad, hier en daar een terrasje gepakt en de steilste straat van de wereld belopen.
Nadat we uitgekeken waren in Dunedin vertrokken we naar Invercargill, het meest zuidelijkste stad van Nieuw-Zeeland. We arriveerde pas in de avond in Invercargill en zouden de volgende ochtend al vroeg vertrekken. Erg vonden we het niet, want veel was er niet te doen in Invercargill. We hebben de stad bekeken en zijn toen lekker vroeg ons bedje ingedoken want Queenstown stond op onze planning. En ik kan je zeggen, slaap hadden we nodig!
We hebben 2 topdagen/nachten gehad in Qeenstown. Eenmaal gearriveerd in Queenstown hebben we meteen kort de stad bekeken en heerlijk aan het strand gelegen. In onze hostel organiseerde elke avond verschillende events, en voor deze avond stond Bingo op de planning. Een mooie gelegenheid voor Emma en mij om nieuwe mensen te ontmoeten en eventueel nog leuke prijzen te winnen. Helaas geen prijs gewonnen maar wel veel nieuwe mensen ontmoet. Emma en ik waren eigenlijk van plan om de 1ste avond niet op stap te gaan omdat we de volgende dag naar Milford Sound zouden gaan. Maar uiteindelijk besloten we toch maar op stap te gaan, we zouden het alleen niet te laat maken, helaas is dat ons niet gelukt. De volgende ochtend hadden we dan ook een prachtige humeur toen we om 7 uur moesten opstaan. Helemaal omdat Emma haar eigen unieke wekker had ( details bespaar ik voor iedereen ) en Emma hier uitermate van was gecharmeerd ( ik lach nu echt heel hard, Emma haar gezicht en haar woorden die ochtend geniaal ). Maar goed we hadden een trip geboekt naar de Milford Sound. Hier keken we allebei erg naar uit en we hadden er enorm zin in. Maar zoals gewoonlijk hadden we ons nergens in verdiept. Wij hadden in gedachten een trip van ongeveer 8 uur, dit bleek uiteindelijk een trip te zijn van 14 uur! Tijdens de busreis hebben we dan ook erg veel geslapen en ontzettend genoten van de omgeving. Gelukkig bleef de reisgids/buschauffeur lekker kletsen tijdens de reis dus kregen we alles ongeveer mee.
Tussendoor zijn we gestopt op verschillende plaatsen en hebben we daar rond gewandeld.
In de middag waren we eindelijk aangekomen bij de Milford Sounds. Hier hebben we lekker op de boot gezeten en de omgeving bekeken. En we hadden geluk er zwommen namelijk dolfijnen!
Onze dag kon niet meer stuk! En hoe kun je zo’n dag het beste afsluiten? Juist met een goed feestje in de stad! Toen we de volgende dag dan ook door moesten reizen naar Franz Joseph hebben we heerlijk geslapen in de bus wederom. Aangekomen in Franz Joseph hadden we weer volop energie en besloten we richting de gletsjers te wandelen. Deze avond hebben we ons zelf getrakteerd op een heerlijk romantisch toetje want het was namelijk Valentijnsdag! Want liefde kregen we die dag niet ondanks Emma haar verzoek bij het hostel met betrekking tot onze kamer.
Vanuit Franz Joseph vertrokken we naar Nelson. Tijdens deze reis hebben we mooi langs de kust gereden en hebben we gestopt bij verschillende mooie locaties, zoals onder andere the panncakes rocks.
Aangekomen in Nelson/Motueka hadden we onze dagen alweer volgeboekt. De eerste dag zal ik namelijk gaan Skydiven boven de Abel Tasman en de 2de dag zouden we gaan Kajakken in het Abel Tasmanpark! En wuaaaah skydiven was zo gaaf. Ik was hartstikke zenuwachtig, maar zodra ik in het vliegtuig zat had ik er gewoon onwijs zin in en genoot ik meteen al volop van de uitzicht. En dan het moment dat je gaat springen, whoehoeeee hoe dat voelt. AMAZING. En je uitzicht, en de snelheid! Alles bij elkaar maakt het gewoon zo vet. En toen de volgende dag het kajakken, ook zo mooi en leuk om te doen. De omgeving rond Nelson en de Abel Tasman is zo mooi. Deze 3 dagen in Nelson/Motueka hebben we dan volop genoten van de omgeving en de gezelligheid. Na deze geweldige dagen stond Picton en Kaikoura nog voor ons op de planning. Hier hebben we de laatste dagen volop genoten van het weer door aan op het strand te liggen. Onze tijd op het zuidereiland vloog voorbij.
Mijn laatste twee dagen heb ik door gebracht in Auckland. Donderdag ben ik voor de laatste keer nog één keer langs mijn stage gegaan. Ik wou nog één keer voor de aller laatste keer afscheid van ze nemen. Verder heb ik de laatste dagen nog wat souvenirs gekocht en heb ik de Skytower eindelijk bezocht! Ook hebben we onze laatste avond in Nieuw-Zeeland afgesloten met een kroegentocht.
En voor ik het wist zat ik alweer in het vliegtuig naar Hong Kong. Hier hebben Emma en ik ook nog een hele dag rond gelopen , laten we zeggen dat we een heel klein stukje van de stad gezien hebben. En na 18uurtjes in Hong Kong vertrokken we verder naar Nederland.
En nu ben ik dus alweer bijna 2 weken in Nederland. Echt wat vliegt de tijd voorbij. Ik heb een geweldige tijd gehad in Nieuw-Zeeland. Veel geleerd, veel gezien en veel mensen ontmoet. Een ervaring die ik koester.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
